Pętla prokrastynacyjna
Twój słownik nowożytnej polszczyzny: pętla prokrastynacyjna
Pętla prokrastynacyjna – daw. lenistwo; zapętlona sekwencja P1, …, Pn, P1, …, Pn itd., gdzie P jest nieproduktywną czynnością. Sekwencja taka jest złożona z liczby elementów wystarczającej, aby przy wykonywaniu ostatniej czynności nie pamiętać już, że pierwsza była również bezproduktywna, co powoduje, iż po zakończeniu sekwencji rozpoczynamy ją od nowa. Przykład: sprawdzam Facebooka, sprawdzam Twittera, sprawdzam Instagrama, sprawdzam Snapchata, sprawdzam Messengera, nabieram przekonania, że od czasu, gdy sprawdzałem Facebooka, coś się pewnie na nim wydarzyło, więc sprawdzam Facebooka, sprawdzam Twittera, sprawdzam Instagrama itd. Przykładowe użycie:
– Przykro mi, ale nie mogę pana przepuścić. Nie przygotował się pan.
– Wiem, panie profesorze. Niestety – za każdym razem, gdy próbowałem wziąć się za naukę, wpadałem w pętlę prokrastynacyjną.
Podobało Ci się? Wspieraj moje pisanie: